מאַמע
מאַמע,
דו האָסט פײַער געמאַכט.
האָסט פון דאַרע שטיקלעך האָלץ
צעבלאָזן אַ זון.
דו הערסט װי מײַנע האָר שױבערן אַ דאַנק,
אַ דאַנק.
נאָר אין דרױסן װײנט נאָך אַלץ דער װינט.
נעם אים, מאַמע, אין דײַן שירץ אַרײַן,
און װיג אים אײַן.
דער װינט, ער װעט דיר גלױבן,
און װי אַ שעפּסל,
צומאַכן די אױגן.
--------------------------------------------------------------------
שװײַגנדיקע טירן,1962, ז.
171
