איז טאַקע געווען אַזאַ זומער-טאָג
אין מײַן לעבן?
יאָ, עס איז געווען.
די מאַמע איז געזעסן אויפֿן גרינעם גראָז
אין אַ בלוי קלייד
און געשטריקט אַ זאָק.
טויבן האָבן געפֿלאַטערט אויף אונדזער נידעריקן דאַך.
דאָס וואַסער האָט געוואַרט אין ערדענעם קרוג,
קאַלט און גרין.
בײַם ברוגזן שכן האָבן געצײַטיקט די עפּל אין סאָד,
בײַם פֿענצטער האָט געזשומעט, געזשומעט אַ גאָלדענע בין.
אָ, וווּ איז דער וואָלקן,
אויף וועלכן איך בין געזעסן
און געפֿאָכעט מיט מײַנע פֿריילעכע קני?