|
Traduit par Aron Waldman
Chérie,
Je ne suis pas poète.
Je suis un homme plein de tristesse et de mort,
Comme toi, comme nous tous –
Fait de peau et d’os, de chair et de sang
Je parle à voix basse
Pour être mieux entendu.
Je parle de moi et de toi
C'est-à-dire de chacun de nous –
D’un monde
Voilé et masqué
Et beau,
Comme toi.
Chérie,
Dans la beauté il y a plus de tristesse que de joie.
Elle est comme un vent limpide
Qui survient et qui disparaît,
Comme moi, comme toi, comme nous tous.
Dans les forêts profondes du destin sans espoir
Je cherche le chemin vers moi, vers toi,
Vers le monde
Qui chante et meurt et fleurit - -
Tu es belle,
Je t’aime.
Est-ce un poème?
Non. |
|
טײערע,
איך בין נישט קײן פּאָעט.
איך בין אַ מענטש פול טרויער און טויט,
ווי דו, ווי אַלע מיר –
מיט הויט און בײן, מיט פלײש און נלוט.
איך רעד שטיל,
מען זאָל מיך בעסער הערן.
איך דערצײל וועגן זיך און וועגן דיר,
דאָס הײסט, וועגן אַלע,
וועגן דער וועלט,
וואָס איז פאַרהוילן און פאַרשטעלט
און שײן,
ווי דו.
טײערע,
אין שײנקײט איז מער טרויער דאָ, ווי פרײד.
זי איז, ווי אַ לויטערער ווינט,
וואָס קומט און פאַרשווינדט,
ווי איך, ווי דו, ווי מיר אַלע.
אין די טיפע וועלדער פון פאַרפאַל
זוך איך אַ וועג צו מיר, צו דיר,
צו דער וועלט,
וואָס זינגט און שטאַרבט און בליט – –
דו ביסט שײן.
איך האָב דיך ליב.
צי איז דאָס אַ ליד?
נײן.
|
|