Proch
Noc. Przestałem pytać.
Drogi odpoczywają.
Gwiazdy mrugają.
Moje pytania drzemią
Znużone
w niemej stali.
Chłodno płonie
Metal księżyca.
Czubek drzewa
drga.
Siedzę
Chyląc głowę aż do kolan:
Już jest po trudzie.
Czy dzień wart jest trudu?
Ktoś się narodził, ktoś się zagubił –
Gdzieś jest odpowiedź!
Tak twierdzą gwiazdy.
Wierzę. Wierzę.
Lecz odpowiedzi już nie usłyszę.
W proch się obrócę,
W proch.
Aron Cajtlin, Lider fun Khurbn un Lider fun Gloybn, I, 1967.
przełożyła Bella Szwarcman-Czarnota
|
ש ט
ו י ב
נאַכט. כ'האָב אױפגעהערט צו פרעגן.
ס'רוען
װעגן.
שטערן
װימלען.
מײַנע
פראַגן
דרימלען
מיד
אין
אַ
שטומער שטאַל.
קאַלט
גליט
דער לכנה'ס מעטאַל.
אַ
בױמ'ס
אַ
שפּיץ
גליװערט.
איך זיץ,
בױג
קאָפּ
צו די קני:
ס'איז נאָך
דער מי ─
איז דער טאָג
די מי
װערט?
ס'געבױרט
װער,
ס'פאַרלענדט
װער
─ ─
ערגעץ איז דאָ
אַן
ענטפער!
אַזױ
פאַרזיכערן
שטערן.
איך גלױב.
איך גלױב.
נאָר
כ'װעל
שױן
דעם ענטפער נישט הערן.
שטױב
װעל
איך
װערן,
שטױב.
1942
---------------------------------------------------------
לידער פון חורבן און לידער פון גלױבן
(א), (1967) , ז.60
.
. |